Van de horeca naar recruiter in de zorgsector. In dit interview vertelt Nienke over haar carrière switch. Nienke mag dan wel gestopt zijn met werken in de horeca; ze is nog niet klaar met in de keuken staan. Nienke houdt van koken en dat doet ze dan ook bijna elke dag. Vanwege haar Turkse vriend is ze verkocht aan de cultuur en het heerlijke eten. Zo vindt ze het erg leuk om met nieuwe gerechten te experimenteren!
Gelukkig kun je tegenwoordig gemakkelijk online interviews afnemen, want vanuit mijn standplaats kantoor Oss kon ik Nienke goed verstaan in Breda. Wie bijna iedere dag samen met Nienke aan het werk is in Breda, is Yvon. Daarom heb ik haar gevraagd of ze wat meer over de samenwerking met Nienke wilde vertellen:
Yvon: “Nienke is een collega met humor, doorzettingsvermogen en is daarnaast ook een tikkeltje eigenwijs. Dit zorgt ervoor dat je met Nienke kan lachen, serieus kan werken en ze soms vooral niet hetgeen doet wat je adviseert. Hierdoor is samenwerken met Nienke nooit saai! Haar motivatie is om zo veel mogelijk mensen een nieuwe en leuke werkplek te bieden en haar motivatie is erg aanstekelijk. Ook hebben onze klanten en kandidaten een leuke klik met Nienke en maakt ze graag haar agenda voor anderen leeg, om bepaalde situaties op te lossen.”
Thymen: ‘’Hoe ben je bij zorgdesQ terecht gekomen?’’
Nienke: ‘’Ik werkte in de horeca toen Covid-19 uitbrak, toen dacht ik: wat nu? De horeca kon ik wel vergeten, terwijl ik een opleiding heb afgerond die horeca gericht is. Toch was ik niet tevreden met de werktijden die ik had en ik wilde het stukje contact met mensen graag behouden. Ik ben rond gaan zoeken op Indeed naar een vacature die aansloot bij wat ik leuk vind. Toen zag ik het ‘opleidingstraject voor recruiter’ voorbij komen!
In de zorg heb je ook onregelmatige werktijden, dus daar kan ik goed mee omgaan. Mijn eerste gesprek was met Jordy en Yvon. Ik vond het belangrijk dat er wel een bepaalde sfeer hing bij mijn volgende werkgever. Bij het eerste gesprek zag ik Jip, een antiallergie hond, op kantoor rondlopen en we waren meteen vrienden. Het tweede gesprek werd er gevraagd waarom ik hier graag wou werken, waarop ik antwoorde met: ‘’Jip de hond natuurlijk’’. Daar konden ze wel om lachen en dat was mijn bevestiging dat ik hier wel thuis hoor.’’
Thymen: ‘’Waarom ben jij recruiter geworden?’’
Nienke: ‘’In principe het stukje mensen contact. Zelf ben ik altijd wel een regeltante geweest. In de horeca was ik floormanager en daar moest ik altijd veel brandjes blussen. Ik vroeg tijdens mijn sollicitatie aan Yvon hoe het werken bij zorgdesQ in elkaar zit. Ze gaf aan dat het vooral veel mensen contact is, dingen regelen en zorgen dat alles op zijn plek valt. Dat sprak me wel aan, want dat deed ik in mijn vorige werk ook.’’
Thymen: ‘’Bij welke afdeling zou jij een dagje willen meelopen en waarom?’’
Nienke: ‘’Het liefst bij marketing. Jullie doen veel verschillende dingen die ik ook belangrijk vind in een baan. Genoeg afwisseling. Jullie nemen interviews af en gaan soms naar beurzen, dus je hebt ook mensencontact. Ook kunnen jullie je creativiteit kwijt. Zelf heb ik ook een stukje marketing in mijn opleiding gehad. Ik heb voor mijn ondernemersplan ook plannen moeten bedenken om de zaak te promoten.’’
Thymen: ‘’Hoe reageer jij op een blunder?’’
Nienke: ‘’De meeste keren kan ik daar heel hard om lachen. Ik heb genoeg zelfspot, dus ik ben niet iemand die snel in mijn schulp kruipt. Als iedereen zou moeten lachen, denk ik dat ik ook moet lachen. Kan gebeuren denk ik dan maar.’’
Thymen: ‘’Waar ben je verschrikkelijk bang voor?’’
Nienke: ‘’Een grote angst is om te verdrinken, maar nog banger ben ik om alleen over te blijven van mijn familie. Dit komt omdat mijn moeder een nakomertje is in haar familie en daardoor ben ik ook één van de jongste. Het lijkt me moeilijk om niet alles meer te kunnen delen met mijn familie. Ik ben echt een familiemens en een gezelligheidsdier.’’
Thymen: ‘’Wat is het leukste moment geweest in je leven?’’
Nienke: ‘’Ik heb een tijd op Bonaire gewoond voor 3 maanden en dat was één van de gelukkigste momenten in mijn leven. In die tijd liep ik daar stage en dat kwam echt op een goed moment in mijn leven, want ik was toe aan iets anders dan Nederland. De mentaliteit is daar zo anders. Als iets vandaag niet lukt, lukt het morgen wel. Ik heb daar de rust gevonden die ik nodig had.’’
Thymen: ‘’Wat is het leukste bedrijfsfeest/bedrijfsuitje die je hebt meegemaakt?’’
Nienke: ‘’Toen ik in de horeca werkte, hadden we ooit met het hele team een Prison Escape. Je komt dan in verschillende kamers en je moet samen alles oplossen. In de horeca werk je zo ontzettend veel uren met elkaar, wat erg zwaar kan zijn. Het is een andere soort werkdruk dan dat we hier kennen. Je hebt dan echt behoefte om een keer iets leuks te doen samen. Zo leer je elkaar op een andere manier kennen.
Het teamweekend bij zorgdesQ dit jaar was ook heel leuk en super goed voor de samensmelting tussen Oss en Breda.’’
Thymen: ‘’Hoe ga jij om met druk?’’
Nienke: ‘’Ik ken eigenlijk niet echt druk. In de horeca heb ik voor een hele hoge werkdruk gestaan. Ik ben iemand die eerst handelt en daarna pas ervaart. Wat dat betreft kan ik echt van alles door elkaar heen doen, maar aan het einde van de dag is het wel af. Daardoor ervaar ik dus niet zo’n druk, omdat ik veel dingen tegelijk kan. Aan de andere kant ben ik ook wel weer heel geordend. Zo vind ik het bijvoorbeeld belangrijk dat dingen in mijn keukenla op dezelfde plek blijven liggen.’’
Thymen: ‘’Wat is iets dat jou nooit zal vervelen?”
Nienke: ‘’Koken, want dat kan ik goed en ik heb heel lang in de keuken gewerkt. Ik kan snel snijden en weet een paar kneepjes. Ook vind ik het erg leuk om nieuwe gerechten uit te proberen. Het moet wel allemaal goed gekruid worden. Mijn vriend is Turks en ik maak tegenwoordig ook vaak Turks eten. Heerlijk! Nederlands eten vind ik wat minder. Met stamppot maak je mij echt niet blij. Mijn favoriete Turkse eten om klaar te maken is Sarma (een mix van groente, rijst en vlees, gerold in druivenbladeren) of Dolma (gedroogde paprika/aubergine gevuld met rijst en verschillende groenten en vlees).’’
Thymen: ‘’Welke doelstelling wil je dit jaar nog bereiken?’’
Nienke: ‘’Ik heb niet per se echt een doel, omdat ik niet de ambitie heb om de beste te worden. Dan hebben mensen namelijk heel snel verwachtingen. Ik wil gewoon doen wat ik moet doen en ik wil dat het goed gaat. Dus dat ik een goede bijdrage lever aan de teamdoelstellingen. Aan het eind van de dag blijf ik met mensen werken en dat is wat ik graag wilde.’’
Zoals je kunt lezen is Nienke een spontane en humoristische collega en zal het in Breda niet snel saai worden op kantoor. Ik begreep zelfs van Nienke dat ze weleens Turks eten meeneemt en andere team desQ collega’s heeft aangestoken om Turks te gaan koken. Dus mocht je een keer in de buurt zijn, zou ik zeker even langs de vestiging in Breda gaan. Wie weet staat er wel wat lekkers klaar. En anders tref je in ieder geval een recruiter aan die jou met veel plezier en passie aan een baan helpt!
Groetjes,
Thymen
